Türk Dış Politikasının Ekonomi Politiği

Bu kitap, Türkiye’nin dış politikasına, özellikle de İkinci Dünya Savaşı sonrasındaki bağımlı ve
saldırgan politikalarına odaklanıyor. Kitapta öncelikle dış politikayı oluşturan çok boyutlu iç ve dış
etmenler anlaşılır kılınıyor, böylece tek tek olayların ve gelişmelerin içinde anlam kazanabileceği
ve birbirlerine tutarlılıkla bağlanabileceği bir teorik çerçeve, bir model oluşturuluyor. Bir bütünlük
içinde Cumhuriyet’in kuruluşundan AKP iktidarına kadar Türk dış politikasının ortak ve belirleyici
ideolojik zemini, özü, kalıcı özellikleri, sürekliliği, süreklilik ve değişim içindeki seyri, bağlantıları ve
tarihsel gelişimi içinde değerlendiriliyor.
Kitabın bu yeni basımına eklenen “Şiddet ve Çürüme Sarmalından Krize ve Çöküşe” başlıklı uzun
bölümde, 2001 krizinden bu yana yaşanan gelişmeler, AKP hükümetinin “sıfır sorun” söylemiyle
başlayıp tüm komşu ülkelerle düşmanlaşma olarak hayata geçen politikası değerlendiriliyor.
Türkiye’nin Tayyip Erdoğan iktidarıyla ABD taşeronluğuna daha uygun duruma geldiği, AKP
iktidarının bu rolü hevesle üstlendiği ve “yeni” Amerikan stratejisine eklemlendiği saptanırken,
Davutoğlu’nun “stratejik derinlik” olarak parlatılan açılımının nasıl bir stratejik bataklıkta
noktalanabileceği gösteriliyor. ABD taşeronluğu, Kürt düşmanlığı ve Osmanlıcılık heveslerinin
ayırıcı özelliğini oluşturduğu politikaların açmazı gözler önüne seriliyor.