Misk-i Amber

bir ben indirdim kendime

rıza aldım şerhimin dipnotundan

dedim ki insan yalandır kendine

dönüp durdum bu kargışlı imgede

baktım ki her yer kızılyar geçidi

ilk benim içime yağıyor kar

en uzak en erken sabahlarda uyanan ben

dağları kavgaya suyu tenhaya bağlayan ben

dedim ki bu kalp bildiğim bir yamaçta tenhadır

bu kilitli makamda kavrulan çöl benim

ister yağ ister indir ırmağa

ahh ki her yanım yel

her tende külüm ben