Medet

“Yağlı Havilland ile boynunu, ensesini, kulak arkalarını kremleyip
kokulandırmış, bol bol limon kolonyası dökünmüş, saçlarını taramış,
Müesser'in kızı Şengül'e diktirttiği kendinden korseli pembe eteğinin
içine zor bela girmiş, çorap lastiğini bulduktan sonra yardımına gelen
bir kız evladı bile olmadığı için beceriksizce kendi etini budunu çimcire
çimcire sütyenini takınmış, ondan sonra fanilasını, beyaz, kıvrık yakalı bluz
gömleğini de giymiş, onun da üstüne pembe ceketini giyip gerdanına sahte
inci pembe kolyesini üç dolama dolayıp son olarak da çivi topuklu beyaz
ayakkabılarını altları sulanmamış bahçe toprağı gibi çatlak ayaklarına geçirip
misafiri beklemeye başlamış, o esnada da önemli bir eksiklik olduğunu fark
etmişti: Kocası. Hâlâ ortalarda yoktu pezevenk.” Hikâyattır: Müteahhitlere
direnen köhne evin bahçesinde donakalmış gibi durup duran boy boy, cins
cins köpeklerin mahalleliyi esir alan esrârı hakkında... Gasilhane odasında
devir teslim bekleyen müstahdem - ve bu fâni dünyadan geçip gidenler
hakkında... 1970'lerin haşin siyasal atmosferinde, kolej hentbol takımında
oynayan fırlamaların bir turnuva dönüşü otobüs yolculuğunda yaşadıkları
hakkında (çaylar şirketten)... Yediği içtiği ayrı gitmeyen iki arkadaşın
kâbuslarından taşan korkunç evham hakkında... Taşranın ve kumarbaz
kocasının kahrını çeken Münevver Ebe Anne'nin kör talihi ve gizli tarihi
hakkında... Hikâyattır. Sezgin Kaymaz'dan...