“KOMÜNİSTİN EŞKÂLİ” Türkiye'de Antikomünizm (1945-1971)

“Toplumun kılcal damarlarına virüs gibi işleyen ve zaman-mekân
tanımadan ‘Her an her yerde dibinizde bitebilir' hissiyatıyla tasvir
edilen komünist için, ‘Okulda, işçi birliğinde, camide ve kulüp vb.
her yerde bulunur' denilmişti. (...) âdeta insandan bir hayalet
yaratılarak komünist heyulası icra edilmişti.” “Komünistin Eşkâli” esas
olarak antikomünizmin eşkâlini çizen bir çalışma. İslâmcı, milliyetçi
ve başka sağ çevrelerin antikomünizm tarifleri ve antikomünist
ideolojik seferberlik içinde kurdukları dil, aynı zamanda onların
kendi dünya görüşleri hakkında bir şeyler söylüyor. Onların
korkularına, tehdit algılarına, toplum görüşlerine, ahlâk anlayışlarına
ışık tutuyor.
Abdulazim Şimşek, 1945'ten 1971'e uzanan dönemde, yani Soğuk
Savaş'ın en hararetli mevsiminde, Türkiye'de antikomünizmin
nasıl anlaşıldığını ve nasıl bir işlev gördüğünü etraflı bir biçimde
irdeliyor. Nâzım Hikmet'e yaşatılanlardan Tan gazetesi baskınına,
Kanlı Pazar'a ve birçok olaya; Türkçü, milliyetçi, İslâmcı yayın ve
derneklere; Nihal Atsız, Aclan Sayılgan, Necip Fazıl, Fethi Tevetoğlu,
İlhan Darendelioğlu gibi antikomünizme “adanmış ruhlara”
bakarak...
Kitabın resmettiği siyasi-ideolojik kutuplaşma tecrübesinin,
komünizm meselesinden bağımsız olarak da, kalıcı bir yan taşıdığını
görebiliyoruz.