Eleştirel Barış Çalışmaları

Uluslararası İlişkiler disiplininin bir alt alanı olarak ortaya çıktığı 1950’lerden günümüze kadar Barış ve Çatışma Çalışmalarının temel araştırma konularının başında çatışma yaşamış bölgelerde, devletlerde ve toplumlarda barışın yeniden tesis edilmesiyle çatışma sonrası yeniden yapılanma süreçleri gelmektedir. Dünyanın dört bir yanında gerçekleşen çatışmalara yönelik uluslararası toplumun tüm müdahalelerine rağmen, çatışmaların büyük bir kısmında kısa bir süre içerisinde çatışan taraflar tekrar çatışma eğilimine dönmektedir. Bunun altında yatan dinamikler incelendiğinde, özellikle uluslararası toplumun müdahalelerinin yereldeki dinamikleri göz ardı ederek, daha ziyade demokrasi, insan hakları, hukukun üstünlüğü, serbest piyasa ekonomisi vb. prensipleri önceleyen “liberal barış” anlayışıyla yürütüldüğü ve bundan kaynaklı sorunların tarafları tekrar çatışmaya döndürdüğü eleştirisi dikkat çekmektedir. Bu çerçevede, devlet merkezli ve tepeden inmeci geleneksel yaklaşıma eleştiri olarak, literatürde yerel aktörlerin önceliklerinin dikkate alınarak barışı sahiplenmesi, resmi devlet temsilcileri dışında kadınlar, gençler, diaspora grupları gibi farklı aktörlerin de süreçlere dahil edilmesi ve aşağıdan yukarıya doğru bir sürecin işletilmesi gibi konular zaman içinde önem kazandığı görülmektedir.
Bu kitabın amacı, geleneksel bakış açısının hâkim olduğu Türkiye’deki barış ve çatışma çözümü literatürüne eleştirel bir katkı sağlamaktır.