Eflatun Koza Cahide Birgül Epsilon Yayınevi

Eflatun Koza Cahide Birgül Epsilon Yayınevi

“Kahvaltıdan sonra Ece’nin dolabını açtım. Keskin bir naftalin

kokusu burnuma doldu. Annem yeni naftalin paketleri asmış

olmalıydı. Sanırım o kokunun etkisiyle Ece’nin bu zamana ait biri,

benim kardeşim değil de çok çok eskiden yaşamış ve ölmüş yaşlı

bir akrabam olduğu fikrine kapıldım. Böyle düşününce birden

uzaklaşıverdim ondan. Eti etimden koptu sanki, hafifledim.

Kırmızı bir kazak, siyah bir kot ve onun giymeye kıyamadığı

süet botlarını aldım dolaptan. Annem hiç istemez ona ait şeyleri

giymemi. Ece’yi hatırlatıyormuşum ona. Her öyle dediğinde, “İyi

ya, belki beni o sanıp daha çok seversin?” diye lafı oturtmak gelir

içimden ama diyemem tabii. Düşündüklerini söyleyebilenlerden

olmadım, o aşamaya hiç gelemedim. Aklımdan geçenleri eleme

dönüştürebiliyorum ancak.”

“Cahide’nin romanlarında hiç kimseye güvenmeye gelmez. Hiç

kimseyle özdeşlik kurmaya gelmez. Usul usul, dikkatsiz bir okumayla kaçırabileceğiniz ayrıntılarla bir örümcek ağı gibi üstünüze gerilen muamma hiç ummadığınız bir yerde ve zamanda

patlayabilir. O da sizi roman boyu kandırmış çıkabilir. Onun dünyasının büyüsü de budur zaten. Evet, bütün iyi romancılar gibi Cahide de şunu bilir: En yalın anlatımıyla, hiçbir şey göründüğü gibi değildir.”

–YILDIRIM TÜRKER