Babalar ve Oğullar

Babalar ve Oğullar, İvan Turgenyev’in 1862’de kaleme al­dığı en meşhur eseridir. Romanın Rusça adı Отцы и дети (Ott­sı i Deti)’dir. Birebir anlamı “Babalar ve Çocuklar” olan bu ro­man Türkçeye “Babalar ve Oğullar” olarak tercüme edilmiştir.

Babalar ve Oğullar, Rus Edebiyatı’nın tam anlamıyla yazıl­mış ilk modern roman örneği olarak kabul edilebilir (Bir diğe­ri Gogol’un Ölü Canlar isimli eseridir fakat bu eser zaman za­man şiirsel veya Dante’nin İlahi Komedya’sındaki gibi destansı nesir olarak kabul edilmiştir). Roman, Bazarov’un ve Arkadi’nin duygusalığa başkaldırılarındaki aşamalı çöküntülerinde ve özel­likle Bazarov’un Anna Odintsova’ya ve Fenichka’ya olan aşkın­da görüleceği gibi çift karakter çalışması ortaya koymaktadır. Tolstoy ve Dostoyevski’nin romanlarında açıkça taklit edildiği gibi bu göze çarpan karakter ikilemi ve derin psikolojik tahlil­ler birçok büyük Rus romancının yetişmesinde etki göstermiştir.