ASKERİN GÜNÜ

“Kan akıyor,” dedi, “ve daha da akacak. Gecen gün Unamuno’dan bir mektup aldım. Bütün ülkeler aynı şekilde ve aynı şeyler

yüzünden kan kaybederek oÅNlür. Ve şimdi Unamuno Paris’te kaleme sarılmış, oÅNfkeyle mektup yazıyor... neye yarayacak ki?

Mektuplar, el ilanları, gazete makaleleri. Hicbir şey cıkmaz o mürekkep akıtmalardan. Kalem kılıctan güclüdür. OÅNyle bir şey.

Elbette kalem daha güclüdür. Onunla yalanlar soÅNyleyebilirsin. Kılıcla yapamazsın bunu. Karna sokulan bir süngünün yalanı

yoktur. (...) O da diğer cesetler gibi bir oÅNlü. Yaşlı da değildi sanırım bulduklarında. Ben olsam, midemde iyi bir yemek ve güzel

bir şarapla oÅNlmek isterdim, ve kafamda bir şiir soÅNnüp giderken. Benim İspanya’m siyasetcilerin ihtirası değil, generallerin hırsı

değil, yazdığı şeyler dişler arasında tebeşir tozuna benzeyen iktisatcıların teorisi değildir. Granada’da bir portakal bahcesidir

o, bir zamanlar papaz okuluna girmeden bir yıl oÅNnce Valencia’da tanıdığım, alacakaranlık vakti sokakta yürüyen bir kızdır, ve

o denize tepeden bakan kayalıklarda kahvaltıdır”.

Andrew Jolly bu kitabında, Amerikan güneybatısında hayatı savaşla gecen üc kuşak erkeğin hika^yesini anlatıyor. Yaşam seline

karşı tutunmaya calışırken kendi doğasını ve varoluşumuzun anlamını bulmaya calışan insanların en duygusal aşk yaşantılarında

ve cılgınca sevişmelerinde bile hissedilen benzersiz hüznüyle insanı cok derinlerden sarıp sarsan, unutulmayacak bir roman.