AKINCILAR HAREKETİ

“Teşkilat bir yandan Parti [Milli Selamet Partisi] tarafından tanınmış
belirli bir özerk alan içerisinde hareket edebiliyordu ancak diğer
yandan Parti tarafından hoş görülmeyecek hamleler yapmamaya
özen göstermeliydi. Gençlik hareketinin ülkücü harekette olduğu
gibi Parti'ye nüfuz ederek onu içeriden dönüştürme şansı yoktu,
çünkü mevcut siyasi elitler söz konusu yukarı doğru hareketliliğin
önünü özenle kapatmışlardı... Teşkilat ne tam olarak Parti'nin
teşkilatıydı ne de ondan bağımsızdı.”
Milli Görüş'ün 1970'lerdeki partisi olan Milli Selamet Partisi'nin
gençlik örgütü Akıncılar, Türkiye'de İslâmcı gençlik hareketinin
kritik bir geçiş döneminin aynasıdır. Milliyetçilikle içli dışlı “Milli
Türk Talebe Birliği İslâmcılığından”, daha “yalın” bir İslâmcılığa geçiş
sürecidir bu. İki etkinin, Necip Fazıl'ın ve 1979'dan itibaren İran
devriminin damgasını vurduğu, onların yanı sıra yer yer dönemin
canlı sosyalist hareketinden de esinlenilen bir arayış dönemi…
Ertuğrul Zengin, emek ürünü incelemesinde, bu buhranlı dönemin
ideolojik tartışmalarını önümüze seriyor. Bu arada Akıncılar'ın
temel meselelerinden birinin de “aksiyon” ortaya koyma, “aktif
mücadeleye” geçme isteği ile 1970'lerin ikinci yarısında tırmanan
silahlı şiddetten uzak durma kaygısı arasındaki gerilim olduğunu
gösteriyor. Akıncılar Hareketi, Akıncı gençlerin toplumsal-kültürel
profili hakkında da oldukça ayrıntılı bir resim çiziyor.